---

Etappe 3 en 4

09-05-2024:
Een maand geleden heb ik via Booking.com alle overnachtingen al geregeld die ik nodig heb om deze waterlinieroute te kunnen fietsen. Ben ik in ieder geval zeker van een slaapplek.😊

Vandaag is het Hemelvaartsdag en het beloofd een mooie droge dag te worden. We vertrekken met elkaar om 8.00 uur met de auto naar mijn beginpunt, waar ik vorige week geëindigd was: Fort Lunet in Raamsdonksveer. Het is rustig op de weg en we zijn er zonder files binnen 1.45 uur rijden aangekomen.

Mijn “taxi” zet mij af en zij (man en dochter) gaan met de auto naar Woudrichem waar ze deze (zie foto) wandeling van 6,5 km gaan doen. Als het goed is, komen we tegelijk aan bij de veerpont naar Gorinchem.

Etappe 3 gaat van start. Ik fiets door het plaatsje Hank langs het natuurgebied De Biesbosch. Genieten van alle dierengeluiden om je heen. Prachtig stukje natuur!

Iets verderop kom ik Fort Bakkerskil tegen. Dit fort is de meest zuidelijkste fort van De Nieuwe Waterlinie. Dit fort beschermde de Papsluis uit 1815. Hiermee kon het gebied onder water gezet worden. Tegenwoordig kun je hier overnachten.

Al snel kom ik een andere fort tegen. Hier ben ik even gestopt om rond te kijken. Fort Altena werd gebouwd om de toegangsweg naar Breda en Gorinchem te verdedigen. Later werd dit fort verbouwd tot een langgerekte fort. In de Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben hier soldaten gezeten, maar hoefden ze gelukkig niet te vechten. Na de Tweede Wereldoorlog heeft hier een interneringskamp voor collaborateurs (landverraders) gezeten. Tegenwoordig kan je dit fort bezoeken en zit er horecagelegenheid in.

Na vele kilometers kom ik aan in het plaatsje Woudrichem. Hier fiets ik langs de rand om mijn gezelschap op te zoeken. Bij de veerpont zie ik ze staan. We kunnen nog niet naar de overkant, want hij is net vertrokken. In die 20 minuten zijn wij nog even door Woudrichem heen gelopen. Knus en gezellig plaatsje! Ondertussen hebben we via de riveer-app tickets geregeld om met de veerpont te kunnen naar Gorinchem. Mijn dochter gaat mee op de pont en mijn man gaat met de auto naar de overkant.

Even heerlijk uitwaaien op de veerpont en genieten van de omgeving! Aan de overkant gekomen staat er een fotomoment te wachten volgens de LF-app. Dit heb je weer nodig als je voor de oorkonde wilt gaan.

In Gorinchem hebben we eerst een terrasje opgezocht om even bij te kletsen en te lunchen.

Hierna ben ik op de fiets gestapt, nadat ik lopend door de drukte heen ben en weer verder kon met de route. Wat was het druk! Na een lang stuk fietsen langs De Linge, kom ik uiteindelijk via Heukelum aan in Leerdam. Dit is officieel het eindpunt van etappe 3. Ik fiets een paar kilometer van etappe 4 en eindig mijn etappe 3 bij Fort bij Asperen, waar ik de anderen ook weer tref.

Fort bij Asperen is gebouwd tussen 1845 en 1847 en is een van de mooiste torenforten van de Hollandse Waterlinie. Het mooie aan deze fort is dat het een gekleurde koepel heeft met glazen leien. Prachtig gewoon! Op de begane grond kun je allerlei 3D-foto’s van verschillende forten bekijken. Dit alles is gratis te bezoeken tussen april en oktober.

In het restaurant hebben we nog wat gedronken en met de fiets achterop de auto zijn wij naar ons overnachtingsadres gereden. Deze B&B Snellenstein in Neerijnen zit in een oude boerderij met uitzicht over de landerijen.

Nu lekker relaxen en morgen door naar etappe 4. Heb er nog steeds zin in. 😊

10-05-2024:

Na een heerlijk vers ontbijt en nog even genieten van de rust, verlaten wij om 9.45 uur de B&B en rijden naar Fort bij Asperen. Vandaag staat er een lange route op mij te wachten, maar het weer zit mee.😊 Vlak voor Fort bij Asperen komen we loopgraven bij Meerdijk tegen. Deze hebben we eerst even samen bekeken, voordat ik ben gaan fietsen.

Het eerste gedeelte van de route steek ik verschillende wateren over. Zo steek ik de Linge, Nieuwe Graaf en de Culemborgsche Vliet over naar de Diefdijk.

Langs de Diefdijk, die hier al vanaf de 13e eeuw ligt, staan allerlei borden langs de weg om informatie te geven over dit gebied. Zo staat er ook een doorgesneden bunker (bunker 599) met een pad tot aan het water. Langs dat pad staan paaltjes waarop waterstanden staan aangegeven als het land onder water gezet zou worden. Dit vond ik erg interessant om te zien. Hier zijn de anderen ook toevallig om de bunker te bekijken en om hier een stukje te wandelen. Ze werden alleen verrast door zwermen met muggen en besloten om ook mee te gaan naar de oversteek bij Culemborg.

In Culemborg, waar mijn gezelschap op mij stond te wachten, zijn wij samen op de veerpont de Lek overgestoken.

Op de fiets, en zij in de auto, gaan we naar Fort Honswijk. Hier picknicken we en bekijken we een tentoonstelling. Er wordt uitgelegd hoe het eerder allemaal in zijn werk ging. Verder verkennen wij dit terrein waarop nog verschillende monumentale gebouwen staan, waaronder een bomvrije toren.

Deze bomvrije toren was niet te bezichtigen, maar de deur stond wel open. Een man die daar werkte hield ons tegen, maar vervolgens kregen we wel een korte uitleg. Super! Nu weten we dat dit een plek voor vleermuizen is en dat het altijd 14 graden is daar. Ook is de toren een locatie waar men trouwfoto’s kan laten maken i.v.m. de bijzondere structuur en de lichtinval dat op elk moment van de dag anders is. De stenen die tussen de buitentoren (opslag van munitie) en de binnentoren (eerder het woongedeelte van de soldaten) zit, zijn een soort schokdempers. Bij een aanval op de toren blijkt zo de binnentoren behouden te blijven. Ook bij de buitentoren zit er nog een extra buitenrand waar je langs kunt lopen met daarin kantoren.

Hierna stap ik weer op de fiets richting het Waalsebos waar het fotomomentje voor de oorkonde is bij het Werk aan de Waalse Wetering.

Precies op de splitsing van het Amsterdam-Rijnkanaal en het Lekkanaal staat een unieke keersluis. De Plofsluis! Hierin zit wel 40.000 ton aan zand en grind opgeslagen met onderin de brug dynamiet. Zie hier in dit filmpje 🎦.

Een aantal kilometers verder kom ik Fort bij Vechten, waar ook het Waterliniemuseum in zit, tegen. Hier zijn wij geïnspireerd geraakt om deze route te gaan volgen. Natuurlijk wilde ik graag nog even over het terrein wandelen, maar helaas was er een festival aan de gang en kon ik er niet op.

Iets verderop ligt het grootste, machtigste en duurste fort wat Nederland gekend heeft. Deze Fort bij Rijnauwen moest het zuidoosten van Utrecht verdedigen. Doordat er nooit echt gevochten is daar, is het fort in redelijk goede staat. Inmiddels is het een groot natuurgebied geworden waar ijsvogels en de haviken verblijven en wordt dit nu ook wel het groenste fort van Nederland genoemd.

Ik eindig etappe 4 bij Fort Blauwkapel, die zijn naam dankt aan het kerkje Blauwkapel. Deze fort werd in 1818-1821 aangelegd rondom een bestaand dorpje. Het westelijke deel van dit fort is te bezichtigen voor publiek. De rest is natuurgebied of wordt in gebruik genomen door de scouting of door kleine bedrijven.

Nu nagenieten van de afgelopen dagen en wachten op de zomervakantie tot ik de volgende etappes kan fietsen.😊

<<<                                                          >>>