Vlag van de stad Pisa
31-07-2022:
Volgens de weerberichten zou het deze zondag de koelste dag (37 graden) worden van de week in Pisa. Wij vonden dit nog erg warm, maar toch eropuit. Wij vertrokken om 08.30 uur en kwamen rond 09.30 uur aan.
Nadat wij de auto op een parkeerplaats hadden gezet waar we vooraf moesten betalen, zijn we naar het plein gelopen waar de Toren van Pisa staat. We liepen door de stadspoort en kwamen op het Piazza dei Miracoli uit. Voordat je de gebouwen zag, moest je eerst door de mensenmassa heen. Iets doorgelopen en meer bij het hek, zagen wij zowel het Baptisterium, de Kathedraal en de scheve Toren van Pisa (behalve de vlag op het topje). Het viel op dat iedereen natuurlijk het bekende plaatje probeerde te maken. Dit hebben wij ook uitgetest. Dit was lastiger dan we dachten.
Voor in Pisa hadden wij al een wandelroute uitgestippeld. We moesten alleen opzoek naar de ingang van de stadsmuur. Nadat je eerst een halve muur aan de buitenkant van het plein moest lopen, hadden wij de ingang gevonden. Na het betalen bij de ingang, kon je bijna om de hele oude stad Pisa lopen. Deze pittige stadsmuurwandeling volop in de zon en met weinig schaduwplekken, was bijna niet te doen. Zelfs niet op de koelste dag van die week. Met heel, heel veel water drinken, voldoende rustmomenten inplannen en toch proberen te genieten van je ziet, hebben wij de muurtour van ongeveer 3 km overleefd.
Na de muurtour hebben wij een restaurantje opgezocht waar de airco aanstond. Wij hebben hier heerlijk kunnen genieten van het eten en de koele lucht en konden we bijkomen van de zware wandeltocht. Nooit weer met deze hitte! Dit restaurant stond tegenover een prachtige muurschildering van Keith Haring. Dit was zijn laatste grote project voordat hij stierf. Deze muurschildering uit 1989 heeft als titel Tuttomondo (Heel de wereld).
Na het eten hebben wij besloten om de wandeling in te korten, vanwege de warmte. Onderweg naar de auto hebben wij nog en 24-pack met flesjes water gekocht. Zeker nodig hier!
Via het Chianti gebied zijn wij teruggereden naar ‘huis’. Dit was vooral heuvel op en heuvel af. De ene keer steiler dan de andere keer. We kwamen veel wijngaarden tegen en we hebben vooral genoten van de smalle weggetjes en het prachtige uitzicht. Het duurde driekwartier langer voordat we aankwamen op de camping, maar het was zeker de moeite waard!
